จำนวนแรงงานไทยในประเทศมาเลเซีย  ประเทศมาเลเซียมีแรงงานที่ถูกต้อง และไม่ถูกต้องตามกฎหมาย จำนวนประมาณ 200,000 คน ประกอบด้วย

        (1) แรงงานที่ถูกต้องตามกฎหมาย  ข้อมูลจากสำนักงานตรวจคนเข้าเมือง ณ เดือนกรกฎาคม 2552 จำนวน 5,538  คน (เฉพาะส่วนแผ่นดินใหญ่ 11 รัฐ) ประกอบด้วย
             1. งานบริการ                                 3,638  คน (ร้อยละ 65.69)
    (ส่วนใหญ่ ได้แก่ พนักงานในร้านอาหาร พนักงานนวดแผนไทย พนักงานขาย เป็นต้น)
             2. งานก่อสร้าง                                  550  คน  (ร้อยละ 9.93)
             3. งานโรงงานอุตสาหกรรม                   565  คน  (ร้อยละ 10.20)
             4. การเกษตร (ปาล์ม ยางพารา)             408  คน  (ร้อยละ 7.37)
             5. แม่บ้าน                                         332  คน  (ร้อยละ 5.99)
             6. เพาะปลูก (พืชไร่)                              45  คน  (ร้อยละ 0.81)

     สถิติจำนวนแรงงานไทยในประเทศมาเลเซีย ปี 2549 – 2551
      อาชีพ                                           จำนวน (คน)
                                                  2549     2550      2551
1    แม่บ้าน                                     432       426       394
2    ก่อสร้าง                                 1,122     1,122    1,185
3    โรงงานอุตสาหกรรม                    824        793       756
4    บริการ                                 10,947    15,532  18,017
5    เพาะปลูก (พืชไร่)                         62          53         71
6    การเกษตร (สวนยาง)                  424         530       563

           รวม                               13,811    18,456    20,986

      (2) แรงงานที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย (ทำงานโดยไม่มีใบอนุญาตทำงาน อยู่ได้คราวละ 1 เดือน) จำนวนที่ประมาณการ 195,000 คน  ประกอบด้วย
       (1) ร้านอาหารประเภทต้มยำ (6,000 ร้านๆ ละ 25 คน)    150,000 คน
       (2) แม่บ้าน                                                              5,000 คน
       (3) ค้าขายชายแดน                                                  10,000 คน
       (4) เกษตรชายแดน                                                   15,000 คน
       (5) ประมง                                                                5,000 คน
       (6) อื่นๆ                                                                 10,000 คน

แนวโน้มความต้องการแรงงานต่างชาติและแรงงานไทย (แยกตามสาขาอาชีพ)

ประเทศมาเลเซียยังมีความจำเป็นที่ต้องจ้างแรงงานต่างชาติ แต่ในส่วนของแรงงานไทยในอนาคตหากพิจารณาจากนโยบายรัฐบาลของมาเลเซีย ยังมีความต้องการแรงงานไทย ในสาขาต่างๆ  ดังนี้
           5.1  สาขาก่อสร้าง ยังมีความจำเป็นและต้องพึ่งพาแรงงานต่างชาติอยู่ ซึ่งแรงงานจากประเทศไทยจะมีข้อได้เปรียบแรงงานชาติอื่น เนื่องจากมีระดับฝีมือดีกว่า แต่การจ้างแรงงานในภาคการก่อสร้างของมาเลเซียนั้น จะจ่ายค่าจ้างในระดับที่ไม่สูงนัก เมื่อเปรียบเทียบกับค่าจ้างขั้นต่ำที่คนงานก่อสร้างสามารถทำงานและมีรายได้ในประเทศไทย รวมไปถึงการที่นายจ้างมาเลเซียยังไม่จัดสวัสดิการให้เพียงพอ เช่น ที่พักและอาหาร ซึ่งจะผลักภาระให้คนงานเป็นผู้รับผิดชอบในส่วนนี้ อย่างไรก็ตามหากจะมีการส่งเสริมแรงงานจากประเทศไทยในภาคของการก่อสร้างก็คงจะสามารถดำเนินการได้ในส่วนที่เป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีการจ่ายค่าจ้างค่อนข้างสูง และแน่นอนว่าแรงงานจากประเทศไทยจะต้องเป็นแรงงานที่มีฝีมือด้วย เช่น สาขาเชื่อมใต้น้ำ ซึ่งอาจมีความต้องการช่างฝีมือในด้านนี้ในโครงการที่บริษัทของไทยเข้ามาลงทุนในรัฐซาบา  และโครงการสำรวจและขุดเจาะน้ำมันของบริษัท Petronus ในเขตทะเลรัฐซาบา รวมทั้งการก่อสร้างเมืองท่าเรือเมืองตันจงมานิส ทางตอนเหนือของรัฐซาราวัก
           5.2  ตำแหน่งงานนวดแผนไทย นวดสปา ยังเป็นที่นิยมในประเทศมาเลเซียและมีแนวโน้มของความนิยมต่อไปเรื่อยๆ จึงเป็นสาขาอาชีพที่ควรมีการส่งเสริม อย่างไรก็ตามรัฐบาลมาเลเซียเข้มงวดในการออกใบอนุญาตให้แก่พนักงานนวดมาก เนื่องจากกังวลเรื่องการทำงานที่อาจจะส่อไปถึงข้อห้ามในทางศีลธรรม
           5.3  งานบริการในร้านอาหารประเภท “ต้มยำ” ซึ่งในธุรกิจประเภทนี้เป็นที่นิยมของผู้บริโภคมาเลเซียทำให้มีผู้ใช้แรงงานส่วนใหญ่จากจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทยเป็นจำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาทำงานในกิจการประเภทนี้ ประมาณว่ามีอยู่กว่า 150,000 คน ส่วนใหญ่เป็นการทำงานที่ใช้วีซ่าผิดประเภทและไม่มีใบอนุญาตทำงาน
           5.4  การเกษตรชายแดน ได้แก่ แรงงานเกษตรในสวนปาล์มน้ำมัน และไร่อ้อย มักเป็นการจ้างงานตามฤดูกาล ยังคงเป็นที่ต้องการเนื่องจากมาเลเซียมีพื้นที่สวนปาล์มอยู่เป็นจำนวนมากในรัฐติดชายแดนประเทศไทย ได้แก่ เปอร์สิส เประ เคดาห์ และกลันตัน  คนงานส่วนใหญ่มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย และมักเดินทางเข้ามาโดยใช้เอกสารใบเบิกทาง (Boarder Pass) ซึ่งมีอายุการใช้งาน 6 เดือนและสามารถเข้ามาเลเซียได้ระยะทาง 25 กิโลเมตร
           5.5  สาขาอุตสาหกรรม แรงงานฝีมือในโรงงานอุตสาหกรรม เช่น โรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าสำเร็จรูป โรงงานผลิตแหอวน โรงงานเฟอร์นิเจอร์ เป็นต้น ยังมีความต้องการคนงานไทย แต่บางแห่งค่าจ้างไม่สูง ต้องพิจารณาแต่ละสถานประกอบการ